بودا پيروان را به دو دسته تقسيم مى كند:
1- راهبان مذهبى
2- پيش نشينان يا پيروان غير راهب; آن كه دست از خانه مى كشد و زندگى بى خانگى را در پيش مى گيرد رهرو يا راهب مذهبى است. پيرو غير راهب يا پيش نشين مى تواند خانه و كاشانه اش را نگاه دارد و هر پيشه اى را كه دوست دارد داشته باشد مگر پيشه هايى مانند رباخوارى كه براى ديگران زيان آور باشد. ميان اين دو در رسيدن به رستگارى هيچ فرقى نيست.
بودا: «تلاش كنيد تا از هر گونه بدى دور بمانيد و خوبى را در خود بپرورانيد و همواره در راه رشدش باشيد».
بودا: «براى كسى كه به توجه همه جانبه مى پردازد، دل مشغولى ها و گرفتارى هايى كه هنوز پيش نيامده، پيش نمى آيد و آنها كه پيش آمده است از ميان مى رود». (1)
بودا تمرين هاى مراقبه و جذبه و در خود فرو رفتن را از راه هاى اطمينان بخش پيروزى مى داند. راهى كه در آن شخص انديشه هاى خود را از جهان خارج و صورت هاى مختلف و ناپايدارى آن مى گرداند تا در درون خويش دور از هر گونه لذت و الم، آرامش را دريابد.
1- كريدرز، مايكل، بودا، (ترجمه ى على محمد حق شناس)، ص 125 .