پيشانى و نيز پاها تا قوزك را سه بار با آب تميز شستشو مىدادند. و در صورت عدم دسترسى به آب يا به خاطر زخم دست و صورت و يا علل ديگر سه بار دست را برروى خاك پاك مىزنند و سپس به پشت دست و صورت مىكشند كه آن را تيمم مىگويند(1).
در آئين زرتشت براى هر شبانه روز پنج وقت نماز و عبادت درنظر گرفته شد كه آن پنج وقت عبارتند از:
1 ـ هاون گاه (havangah) كه از برآمدن خورشيد است تا نيمروز (ظهر).
2 ـ ريپت وين گاه (repithwingah) از هنگام ظهر است تا سه ساعت بعد از نيمروز.
3 ـ ازيرينگاه (oziringah) از ساعت سه بعد از ظهر تا اوّل شب و پيدا شدن ستاره.
4 ـ ايويس روتريم گاه (aiwisruthrimgah) از اوّل شب تا نيمه شب.
5 ـ اشهين گاه (ushinhingah) از نيمه شب است تا بر آمدن خورشيد.
هر يك از اين اوقات پنجگانه به اسم يكى از فرشتگان اختصاص دارد كه اسامى آنها آمده و لفظگاه در آخر هر يك به معنى وقت مىباشد(2).
1 ـ تاريخ اديان جهان، ج1 ص182. 2 ـ تاريخ اديان جهان، ج1 ص180.