را فرستاد، صيقل كنيز حضرت عسكرى را گرفتند و از او خواستند كه فرزند آن حضرت را نشان دهد و او هم اظهار بى اطلاعى كرد.
خلفاى بنى عباس ، پيوسته در صدد بودند كه امام زمان (ع )را پيدا كنند و به قتل برسانند.از اين رو آن از ديده ها پنهان شد، ولى در حدود 74 سال ، چهار نفر از بزرگان و دانشمندان شيعه ، نماينده امام زمان بودند و مردم ، گرفتارى و خواسته هاى خود را به وسيله آنان از امام مى پرسيدند.
اين چهار نفر به ترتيب عهده دار نيابت مخصوص بودند:
1 - عثمان بن سعيد.
2 - محمد بن عثمان بن سعيد.
3 - حسين بن روح .
4 - على بن محمد سمرى .
هنگامى كه چهارمين نماينده مخصوص امام مى خواست از دنيابرود.اين دستخط را كه از طرف امام قائم (ع )صادر شده بود نشان داد: على بن سمرى ! خدا پاداش برادرانت رادر مرگت زياد گرداند، تو تا شش روز ديگر از دنيا خواهى رفت .آماده سفر آخرت باش و كسى را جانشين خود قرار مده زيرا دوران غيبت كبرى - پنهانى بزرگ - فرا رسيده است . و اين حادثه به سال 329 هجرى بود.
امام زمان (ع )در يكى از نبشته هايش ، پناهگاه مردم را در روزگاران غيبت ، اين چنين معرفى مى كند:
وارثان علم دين ، و دانش هاى آل پيامبر كه ديو هوس را كشته و فرمانبردار خدا و داراى روحى پاك و ملكوتى باشند، مرجع پناهگاه مردمند.
در تاريخچه حضرت نرجس - مادر والامقام امام زمان (ع )نگاشتيم :
آن بانو در يكى از پيكارهاى مسلمانان با روميان به شكل اسيران به بغداد آمده ، و به خانه امام دهم (ع )راه يافت .
اين موضوع را دانشمند و محقق بزرگوار شيعه ، مرحوم شيخ صدوق در كتاب معتبر خود كمال الدين نگاشته است ، و ما را از هر گونه تحقيق تاريخى در اين زمينه ، بى نياز مى سازد، ولى چه بهتر كه به كتابهاى تاريخى نيز مراجعه كنيم و ببينيم آيا تاريخ ، آن جنگ را به خاطر دارد و يادداشت كرده است ؟ تاريخ ، از سال 240 تا 253 هجرى ، پيكارهايى را ميان مسلمانان با روم شرقى - بيزانس - ياد كرده است كه در آنها، گروهى از روميان حتى برخى از شاهزادگان اسير شدند.
جنگى (6)كه در سال 253 هجرى اتفاق افتاد - به ويژه با اين شاهد، كه برخى از شاهزادگان رومى اسير شدند - به روشنى با داستان حضرت نرجس ، درست مى آيد، بدين ترتيب : دو سال پيش از ولادت امام زمان (ع )نرجس به خانه امام دهم (ع )آمد و يكسال رابه فرا گرفتن دستورات اسلامى گذراند و سال ديگر با حضرت عسكرى ازدواج كرد.و به نوشته مرحوم كلينى بزرگ دانشمند اسلامى ، تولد امام دوازدهم (ع )به سال 255 هجرى بوده است كه ميان شيعه شهرت بسزائى دارد.
در اين فصل ، متن روايتها و حديثهاى كوتاه را آورده ايم تا براى آنانكه مى خواهند كلمات پيشوايان اسلام در قلب و فكرشان بدرخشد و حفظ نمايد، آسان باشد. و نيز به ترجمه ساده و گاه توضيحى بسنده كرده ايم .
لو لم يبق من الدنيا يوم لبعث الله رجلا من اهل بيتى يملاءها عدلا كما ملئت جورا.
اگر از عمر دنيا فقط يك روز باقى بماند، خدا در همان روز از خاندان مرا برانگيزد كه پهنه زمين را به عدل و داد به گستراند، همانگونه كه از بيداد و ستم ، پر شده باشد.
ظاهر شدن امام قائم (ع )در آخر زمان و تشكيل حكومت واحد جهانى بر اساس عدل و ايمانى ، به اندازه اى قطعى و حتمى است كه اگر مثلا از عمر دنيا يك روز باقى مانده باشد، بايد اين پيشگويى تحقق پذيرد، و