بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
(حضرت الياس (ع ) يكى از پيامبران و رسولان خدا است (صافات - 123) و در قرآن به عنوان شخص صالح در رديف پيامبرانى مانند: عيسى ، زكريا، يحيى (ع ) ذكر شده است (انعام - 85).
خداوند او را به سوى قوم خود فرستاد، الياس آنها را به توحيد و ترك بت پرستى دعوت كرد، ولى قوم ، او را تكذيب كردند، و جز اندكى به او ايمان نياوردند (صافات - 123 تا 132)
نام الياس دوبار در قرآن آمده (انعام - 85 - صافات - 123) مطابق احاديث ، الياس (ع )، از پيامبران بنى اسرائيل ، و در زمان حضرت يونس (ع )، مى زيسته است .
و طبق روايتى ، شخصى با الياس (ع ) ملاقات كرد و پرسيد:
(اكنون چند نفر از پيامبران ، زنده هستند؟).
الياس در جواب گفت :
(چهار نفر، كه دو نفر از آنها يعنى عيسى و ادريس در آسمان هستند، و دو نفرشان يعنى الياس و خضر در زمين مى باشند).(256)
مفضل بن عمر (يكى از شاگردان معروف امام صادق (ع ) مى گويد:
ما چند نفر بوديم ، به در خانه امام صادق (ع ) آمديم و مى خواستيم اجازه ورود به حضورش بگيريم ، شنيديم آن حضرت (با سوز و گداز خاصى ) سخنى مى گويد كه عربى نبود و خيال كرديم كه به زبان (سريانى ) سخن مى گويد، و شنيديم كه گريه مى كند، ما نيز از گريه او گريستيم ، آنگاه غلامش نزد ما آمد و اجازه ورود داد، ما به حضور امام صادق (ع ) رسيديم ، من عرض كردم :
(خداوند كارت را سامان بخشد، ما به در خانه شما آمديم ، شنيديم به زبان عربى كه به گمانمان سريانى بود سخن مى گفتى ، سپس گريه كردى و ما هم از گريه شما گريستيم ).