بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
(نحرير از شكنجه گران سخت دل و بى رحم زندانهاى مهتدى عباسى ، طاغوت وقت بود) به دستور طاغوت ، امام حسن (ع ) را دستگير كرده و به زندان نحرير افكندند، نحرير بر آن حضرت بسيار سخت گرفت و آن حضرت را شكنجه مى داد.
همسر نحرير (كه در زندان رفت و آمد مى كرد و به مقام معنوى امام حسن (ع ) پى برده بود) به نحرير گفت :
(واى بر تو، از خدا بترس آيا نمى دانى چه شخصيتى در زندان تو است .)
آنگاه آن بانو، مقدارى از مقام آن حضرت را توصيف كرد و سپس گفت :
(من در مورد تو در رابطه با حسن بن على (ع ) نگران هستم )
(كه بلائى سخت بر تو وارد شود)
نحرير(به جاى پاسخ مثبت به همسرش ، عصبانى شد و) گفت :
(او (امام حسن ) را به ميان درندگان (باغ وحش ) مى اندزم )
و همين كار را كرد، دستور داد امام حسن (ع ) را بدون محافظ در ميان درندگان (باغ وحش ) بردند.
ولى ديدند آن حضرت در كنار درندگان نماز مى خواند، و درندگان به گرد آن حضرت حلقه زده اند، بى آنكه آزارى به او برسانند. (374)