خصلتهاى مؤ منين نسبت به همديگر

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

حفص بن بخترى مى گويد: در حضور امام صادق (ع ) بودم ، ناگاه يكى از مؤ منان وارد شد، امام صادق (ع ) به من فرمود:

(آيا اين مؤ من را دوست مى دارى ؟)

گفتم : آرى . فرمود:

و لم لا تحبه و هو اخوك و شريكك فى دينك و عونك على عدوك و رزقه على غيرك .

(چرا او را دوست نداشته باشى در صورتى كه او برادر تو، و شريك تو در دين تو است ، و تو را بر ضد دشمنت يارى مى كند، و روزى او بر عهده غير تو است .)(452)

(بنابراين مؤ من ، برادر مؤ من ، و هم كيش مؤ من و ياور مؤ من خواهد بود، و اگر اين خصال را نداشته باشد، ايمان او سطحى است نه عمقى )