قبول امامت امام حق ، شرط قبولى اعمال

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

محمد بن مارد مى گويد: به امام صادق (ع ) عرض كردم : نقل كرده اند كه شما فرموده ايد:

(وقتى كه امامت ما را بشناسيد، هر چه خواهيد انجام دهيد؟).

امام صادق : آرى ، من اين سخن را گفته ام .

ابن مارد: اگر چه زنا كنند يا دزدى نمايند يا شراب بنوشند؟

امام صادق (ع ) با شنيدن اين سخن (در حالى كه دگرگون شده بود كلمه استرجاع را كه هنگام مصيبت به زبان مى آورند به زبان آورد و) گفت :

انا لله و انا اليه راجعون (اشاره به اينكه چنين تهمتى به ما، مصيبت بزرگ است ) آنگاه فرمود:

سوگند به خدا با ما به انصاف رفتار ننمودند، خود ما براى كرد ارمان ، بازخواست مى شويم ، آيا از كردار دوستان ما باز خواست نمى شود؟

بلكه من چنين گفته ام :

(اذا عرفت فاعمل ما شئت من قليل الخير و كثيره فانه يقبل منك )

(هنگامى كه (امامت ما را) شناختى ، آنچه خواهى از نيكى انجام بده ، كم يا زياد، كه از تو پذيرفته مى شود) (ولى اگر امامت ما را نشناخته باشى ، كردار نيك تو هر چه باشد، قبول درگاه الهى نمى گردد) (82)