رهاندي؟آيا از گرو امانت الهي،بيرون آمدي؟او جواب مي دهد:آري!
عزرائيل مي پرسد:چگونه؟مي گويد:به محبت محمّد وآلش وبه ولايت علي بن ابي طالب وفرزندانش!عزرائيل مي گويد:خدا تورا از هرچه خوف داشتي،ايمن نمودوآنچه اميد داشتي،بتوداد!چشمانت را باز كن‌ونگاه كن!او وقتي چشمش را باز مي كند،افرادي راكه در اطراف او هستند-پيامبر (ص)واهل بيتش وملائكه را-مي بيند.سپس چشمش به دري از باغي از باغهاي بهشت،مي افتد.عزرائيل مي گويد:اين راخدا برايت مهيا ساخته واينها هم رفقايت هستند!آيا دوست داري به اينها ملحق شوي ويا به دنيا برگردي؟او دستش را بالاي چشمانش گذاشته و مي گويد:نمي خواهم به دنيا برگردم!
در اين هنگام از دل عرش،ندا مي‌شود:ي'ااَيَّتُه'ا النَفْس‌ُ الْمُطْمَئِنَّة‌ُ اِل'ي‌مُحَمَّدٍ وَ وَصِيّيه وَ الاَئِمَّة‌ُمِن‌ْ بَعْدِه !اِرْجِعي اِل'ي رَبِّك‌ِ ر'اضِية‌ًبِالْولاّيَة‌ِ،مَرْضية ً بِالثَو'اب .فَادْخُلي في عِب'ادي مَع‌َ مُحَمَّدٍوَاَهْل‌ِ بَيْتِه‌ِ وَ ادْخُلي جَنَّتي غَيْرَ مَشوبَة‌ٍ!يعني:اي بنده اي كه در كنار محمد ووصيش وامامان بعد از اوآرامش يافتي!به سوي‌خدايت، برگرد! درحالي كه به ولايت اهل بيت،راضي شونده‌وبه ثواب راضي شده اي! پس بامحمّد آلش،داخل بندگانم شوودرحاليكه دچاراضطرابي نيستي ، به بهشتم‌وارد شو!
امام صادق(ع)فرمود:هرگاه بندة‌مؤمني مي ميرد،شش صورت به همراه اووارد قبرش مي شودكه داراي نورانيت وبوي خوش وپاكيزكي‌هستند!صورتي درسمت راست مرده وديگري در سمت چپ وسومي‌درمقابل وچهارمي درپشت سر وپنجمي دركنار پايش وآنكه از همه زيباتر است دربالاي سر اومي ايستند!
آنكه از همه زيباتر است،از ديگران،مي پرسد:شماكيستيد؟ صورت‌سمت راستي،مي گويد:من نمازم!سمت چپي مي گويد:من زكاتم ! روبرويي‌مي گويد:من روزه ام!پشت سري مي گويد:من حج وعمره ام ! آنكه نزدپايش ايستاده است،مي گويد:من كارهاي خير توام!
سپس آنها از او كه داراي زيباترين صورت است،مي پرسند:تو كيستي كه از همه زيباتري؟ او جواب مي دهد:من ولايت آل محمّد(ص) هستم.
روايت شده است كه‌بعد از رحلت فاطمه بنت اسد-مادرعلي(ع)-رسول خدا(ص)،پيراهن خودرابه عنوان كفن اوقرار دادودر هنگام تشييع،پاهاي خودرادر حاليكه برهنه بود،آهسته بر مي داشت‌وبه‌آرامي بر زمين مي گذاشت.در وقت نماز،هفتاد تكبير بر اوخواند!سپس خود به داخل قبر رفت ودر قبر او خوابيد وبا دست شريفش،اورا وارد قبركرد وشهادتين را به او تلقين نمود.
هنگاميكه خاك بر قبر او پاشيدند ومردم خواستند بر گردند،ديدند كه‌رسول خدا(ص)،خطاب به قبر فاطمه بنت اسد،فرمود:پسرت! پسرت!نه‌جعفر!نه عقيل!پسرت علي بن ابي طالب!