يعنى دلالت كتاب و سنت از پيامبر و ائمه و قرآن كريم بر اهميت ذكر به اين شرح است: آياتى از قرآن كريم بر آن دلالت دارند. اين سخن از جمله سخنانى است كه خداى به پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم خطاب مىكند و مىفرمايد: قل اللهم ثم ذرهم فى خوضهم يلعبون (122)
بگو: خدا سپس ايشان را به خودشان واگذار تا در آنچه كه فرو رفتند بازى كنند، و نيز گفتار حق تعالى: و اذكر ربك فى نفسك تضرعا و خيفة (123)خدايت را در پيش خودت به زارى و پنهانى ياد نما! و همچنين گفتار حق سبحانه فاذكرونى اذكركم (124)مرا ياد كنيد شما را ياد كنم و گفتار حق سبحانه يا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكراكثيرا وسبحوه بكرة و اصيلا (125)اى ايمان آورندگان خداى را زياد ياد كنيد و او در صبحگاه و شامگاه تسبيح نماييد.