و روايت شده است كه دانيال در زمان پادشاه ستمگر متجاوزى زندگى مىكرد وى دانيال را دستگير كرد و در چاهى زندانى كرد و درندگانى را در آن چاه انداخت، درندگان نزديك دانيال نشدند و او را مجروح نساختند خداى تعالى به پيامبرى از پيامبران وحى كردكه: براى دانيال غذايى ببر! عرضه داشت: پروردگارا دانيال كجاست؟ فرمود: از ده بيرون رو! كفتارى به پيش تو مىآيد، دنبال كفتار برو وى تو را به دانيال مىرساند. گفت: كفتار او را به آن چاه رسانيد دانيال در آن چاه بود طعام را به چاه فرو فرستاد و وقتى دانيال طعام را در پيش خود ديد، گفت حمد خدايى را كه ياد كننده اش را فراموش نمى كند، و سپاس خدايى را كه دعا كننده اش را دست خالى باز نمى گرداند و سپاس خدايى را كه هر كس توكل بر او كند كفايتش مىكند، و حمد خدايى را كه هر كس به او اعتماد كند به ديگران حواله اش نمى دهد و سپاس خداى را كه در جزاى احسان، احسان مىكند و گناهان را مىبخشد و با صبر نجات را مىرساند.
سپس امام صادق عليه السلام فرمود: خداى تعالى ابادارد كه ارزاق متقين را جز از راه غير قابل انتظار بدهد. و در دولت ستمگران شهادت دوستانش را در محكمه ايشان نمى پذيرد.
و از جمله كلماتى كه خداى تعالى به داوود وحى فرمود اينست كه: هر كس به من منقطع شود كفايتش مىكنم.