سخن آدمهايى را كه مىگويند در دار دنيا از مباحاتش متنعم مىشويم و واجبات را انجام مىدهيم و حقوق ماليه را ادا مىكنيم: قل من حرم زينة الله التى اخرج لعباده و الطيبات من الرزق (60) چه كسى زينت هاى خدا و رزقهاى نيكو را كه براى بندگانش بيرون آورده حرام كرده است.پس من از نعمت هاى حلال نظير خوردنيهاى لذيذ و خوشمزه و لباسهاى گرانقيمت و سواريهاى گرانبها و خانه هاى آماده و قصرهاى بلند استفاده مىكنم و استفاده ا زاين نعمت ها مرا از پيشگامى با پيشگامان بهشت باز نمى دارد، اين سخن را نگير بلكه بدانكه اين گفتار احمقانه و فريب خوردگان است به دلايل زير:
الف) كسى كه در زندگى دنيا غرق است از حرص مهلك جدا نيست كه انسان را در شبهات مىاندازد و هر كس در شبهات فرو رود ناچار هلاك مىشود.
ب) اگر از حرص سالم ماند و چگونه مىتواند سالم بماند؟ ! از سنگدلى و تاريكى دل و تكبر سالم نمى ماند چگونه سالم ماند در حاليكه خداى تعالى مىفرمايد: كلا ان الانسان ليطغى ان راه استغنى خير، انسان طغيان مىكند اگر خويش را بى نياز بيند. و پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود شما را از پرخورى بر حذر مىدارم زيرا پرخورى مهر قساوت بر دل مىنهد.