مدرنيته و تجدد وضعيتى است كه از رنسانس به بعد در غرب پديدار شده است. وضعيتى نوآور و متجدد با مدلهاى مختلف كه گاهى از آن به تجدد ليبرالي، سازمانيافته، خودآگاه، ناخودآگاه، خوشبين و بدبين، تعبير ميشود. مدرنيتهاى كه امروزه مطرح ميشود، مطلق نو شدن نيست، بلكه وضعيت نوى است كه در غرب تحقق يافته است؛ مثلاً اگر كسى خانهاى قديمى را خراب كند و به جاى آن خانهاى نو بسازد، نميگوييم كه صاحب اين خانه به سوى تجدد و مدرنيته رفته است. وضعيت اجتماعى و اقتصادى ما هم تغييراتى يافته، اما نميتوان گفت كه جامعهى ما به سمت مدرنيته سوق پيدا كرده است؟ پس بايد به اين نكته توجّه داشته باشيم كه نبايد بين مدرنيته و هر چيز نوى خلط شود.