شما در آينده اوقات فراغت زيادى در پيش داريد و هر وقت، فرصت دست دهد، حق داريد از آنها استفاده نماييد، ولى چگونه، چطور و با چه هدفى
كارهاى جدى مهمى در پيش داريد، از جمله معاشرت با دوستان و همسالان، رفت و آمد با خويشاوندان و طرز رفتار با آنان، انتخاب رشته هاى تحصيلى، پيدا كردن موقعيتهاى اجتماعى مناسب و موفقيت در آن... و خلاصه روزى فرا مىرسد كه بايد به فكر ازدواج تشكيل خانواده و تربيت فرزند باشيد.
البته ممكن است در زندگى شما پيشامدهاى ديگرى نيز رخ دهد.
(نوميدى و دلتنگى در كارها، اندوه و غم و بيمارى...) حتما شما تاكنون طعم شكست و نوميدى را چشيده ايد؛ اين نوميدى و غمها دوران جوانى، معمولا خيلى ناگوار است، زيرا شما اين طور احساس مىكنيد كه تنها شما ناراحت و غمگين هستيد و تصور نمى كنيد كه صدها انسان ديگر در زندگى خود، همواره با اين ناملايمات روبه رو مىشوند.
پيشامدهاى ناگوار، بطور ناگهانى و غير منتظره در زندگى انسان رخ مىدهد؛ اين حقيقتى است كه نمى توان منكر آن شد، ولى اين پيشامدها و ناگواريها در فرهنگ و جهان بينى ما معنا و مفهوم خاصى دارد و به عنوان يك حادثه گنگ و بى هدف مطرح نيست.(4)
يك جوان با ايمان، با بينش صحيحى كه درباره خود و اين رويدادها دارد، حوادث و رويدادهاى غير اختيارى را، به عنوان يك پل و نردبان ترقى و وسيله آزمايش الهى - كه كمال و رشد و سعادت او در گرو آن است - تلقى مىكند و با عبور آگاهانه از آن، آينده تابناك خود را رقم مىزند.
حوادث و پيشامدهايى كه در دوران حساس جوانى انسانهاى بزرگ - از رهبران اجتماعى و مذهبى، همچون امام خمينى، شيخ انصارى، علامه طباطبايى گرفته تا دانشمندان علوم طبيعى، چون انيشتين، اديسون، پاستور... - رخ مىدهد، همه گوياى اين حقيقت است كه اينان با درك درست و بينش صحيحى كه درباره ناگواريها داشته اند، به نحو شايسته اى با آن برخورد كرده و پيروزمندانه از آن گذشته اند.
بطور كلى بايد دانست كه اگر ما داراى هدف و اعتقادى صحيح و عاقلانه باشيم، آن هدف در زندگى به ما آرامش و دلگرمى مىدهد و نيز به ما نيرو مىبخشد و ما را با پشتكار زياد وارد معركه زندگى كرده و به جلو مىراند و در پايان، شادمانه با موفقيتى تمام به آن هدف دست خواهيم يافت.