بحث امامت مبناى انديشه سياسى شيعه را تشكيل مىدهد و فقها و علماى شيعه با سنجش حكومتها با مدل آرمانى حكومت امام حكم به مشروعيت و عدم مشروعيت آنان مىدهند. در واقع نظام امامت نظام آرمانى يا نوع ايدهآل حكومت شيعى است و شناخت آن، براى درك انديشه سياسى شيعه ضرورت دارد. مفروضات و زمينههاى طرح انديشه سياسى علماى شيعه را بايد در نظريه امامت جستوجو كرد لذا ضرورى است قبل از بحث از انديشه سياسى كركى در عصر غيبت به انديشه امامت در نزد او اشاره شود.
به نظر كركى بزرگترين خطاى اهل سنت اين است كه امامت را كوچك شمردهاند، به نحوى كه خلفاى اموى شاربالخمر و فاسق را نيز شايسته آن مقام دانستهاند. اما وى معتقد است امامت در زمره اصول دين است و عظمتى همچون مقام نبوت دارد، چرا كه: