صفحه‌ى 37
مايه خوشوقتى بسيارى است كه شاهد تشكيل يك مجمع ديگر درباره نهج البلاغه به همّت برادران عزيز در «بنياد نهج البلاغه» هستيم. بنده به عنوان يك فرد مسلمان و به عنوان كسى كه مدتى از زندگى فكرى و مطالعاتى خودم را در زمينه مباحث نهج البلاغه گذراندهام، و به عنوان يك مسؤول در نظام جمهورى اسلامى، اين حركت را يك حركت مبارك و لازم و خوش عاقبت، و مرحله كنونى را براى رسيدن به مراحل نهايى، مرحلهاى ابتدايى و فرخنده مىشمارم.
همّت برادران در خور تقدير بسيار است و به اينجا هم نبايد بسنده بشود و خدمت به نهج البلاغه بايد همچنان ادامه پيدا كند. البته در فاصله بين اين كنگره و كنگره سال گذشته، كارها و تلاشهايى در زمينههاى مختلف انجام گرفته است كه بنده در جريان بعضى از آنها قرار گرفتهام. اما مىخواهم تأكيد كنم كه اين اجتماعات بايد مقدمهاى براى كارهايى عظيم باشد. ما زمان بسيارى را با عدم ارتباط با نهج البلاغه گذراندهايم.
بايد امروز با فرصتهايى كه هست آن نقايص را جبران كنيم.
البته كسانى كه در زمينه نهج البلاغه كار كردهاند كم نيستند، چه در ايران و چه در بعضى ديگر از كشورهاى اسلامى، اما كارهاى اصولى و اساسى كه بتواند مدرسه