است كه بر پيامبر (ص) نازل شده، و نه دليل ديگرى براى انتخاب نام فاتحة الكتاب براى اين سوره وجود دارد.
مدارك متعدد ديگرى در دست است كه اين واقعيت را تاييد مىكند كه قرآن به صورت مجموعهاى كه در دست ماست در عصر پيامبر (ص) و به فرمان او جمعآورى شده بود.
" على بن ابراهيم" از امام صادق (ع) نقل كرده كه رسول خدا (ص) به على (ع) فرمود:" قرآن در قطعات حرير و كاغذ و امثال آن پراكنده است آن را جمعآورى كنيد" سپس اضافه مىكند على (ع) از آن مجلس برخاست و آن را در پارچه زرد رنگى جمعآورى نمود سپس بر آن مهر زد (
و انطلق على (ع) فجمعه فى ثوب اصفر ثم ختم عليه) «1».
گواه ديگر اينكه" خوارزمى" دانشمند معروف اهل تسنن در كتاب" مناقب" از" على بن رياح" نقل مىكند كه على بن ابى طالب و ابى بن كعب، قرآن را در زمان رسول خدا (ص) جمعآورى كردند.
سومين شاهد جملهاى است كه" حاكم" نويسنده معروف اهل سنت در كتاب" مستدرك" از" زيد بن ثابت" آورده است:
زيد مىگويد:" ما در خدمت پيامبر (ص) قرآن را از قطعات پراكنده جمعآورى مىكرديم و هر كدام را طبق راهنمايى پيامبر (ص) در محل مناسب خود قرار مىداديم، ولى با اينحال اين نوشتهها متفرق بود پيامبر (ص) به على (ع) دستور داد كه آن را يك جا جمع كند، و ما را از ضايع ساختن آن بر حذر مىداشت".
سيد مرتضى دانشمند بزرگ شيعه مىگويد:" قرآن در زمان رسول اللَّه
(1) تاريخ القرآن ابو عبد اللَّه زنجانى صفحه 44.