بياموزند تا اگر مدعى دروغگويى خواست از اين طريق مردم را اغفال يا گمراه كند سحر و جادوى او را ابطال نمايند، و دروغ مدعى را فاش سازند.
شاهد اين سخن كه اگر سحر براى ابطال سحر و حل و گشودن آن باشد بى مانع است، حديثى است كه از امام صادق نقل شده، در اين حديث مىخوانيم:
" يكى از ساحران و جادوگران كه در برابر انجام عمل سحر مزد مىگرفت خدمت امام صادق (ع) رسيد و عرض كرد: حرفه من سحر بوده است و در برابر آن مزد مىگرفتم، خرج زندگى من نيز از همين راه تامين مىشد، و با همان در آمد، حج خانه خدا را انجام دادهام، ولى اكنون آن را ترك و توبه كردهام، آيا براى من راه نجاتى هست؟
امام صادق (ع) در پاسخ فرمود:" عقده سحر را بگشا، ولى گره جادوگرى مزن" «1».
از اين حديث استفاده مىشود كه براى گشودن گره سحر، آموختن و عمل آن بى اشكال است.
سحر و جادوگرى از نظر كتب عهد قديم (تورات و كتب ملحق به آن) نيز ناروا و بسيار ناپسند است، زيرا در تورات مىخوانيم:" با صاحبان اجنه توجه مكنيد و جادوگران را متفحص نشويد تا (مبادا) از آنها ناپاك شويد و خداوند خداى شما منم" «2».
و در جاى ديگر تورات آمده:" و كسى كه با صاحبان اجنه و جادوگران توجه مىنمايد تا آن كه از راه زنا پيروى ايشان نمايد روى عتاب خود را به سوى
(1) وسائل الشيعه باب 25 من ابواب ما يكتسب به حديث 1. (2) لاويان 19: 31.