يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالاً طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (168) إِنَّما يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (169)
168- اى مردم از آنچه در زمين است حلال و پاكيزه بخوريد، و از گامهاى شيطان پيروى نكنيد، چه اينكه او دشمن آشكار شما است.
169- او شما را فقط به بديها و انحرافات فرمان مىدهد (و نيز دستور مىدهد) آنچه را كه نمىدانيد به خدا نسبت دهيد.
از ابن عباس نقل شده كه بعضى از طوائف عرب همانند" ثقيف" و" خزاعه" و غير آنها قسمتى از انواع زراعت و حيوانات را بدون دليل بر خود حرام كرده بودند (حتى تحريم آن را به خدا نسبت مىدادند) آيات فوق نازل شد و آنها را از اين عمل ناروا باز داشت.
در آيات گذشته نكوهش شديدى از شرك و بت پرستى شده بود، يكى از انواع شرك اين است كه انسان غير خدا را قانونگذار بداند، و نظام تشريع و حلال و حرام را در اختيار او قرار دهد، آيات مورد بحث اين عمل را يك كار شيطانى