تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 2 -صفحه : 655/ 409
نمايش فراداده

سوره آل‏عمران (3): آيات 1 تا 4

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ الم (1) اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (2) نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ (3) مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ (4)

ترجمه

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- الم.

2- معبودى جز خداوند يگانه زنده و پايدار و نگهدارنده، نيست.

3- (همان كسى كه) كتاب را بحق بر تو نازل كرد، كه با نشانه‏هاى كتب پيشين، منطبق است، و" تورات" و" انجيل" را.

4- پيش از آن، براى هدايت مردم فرستاد، و (نيز) كتابى كه حق را از باطل مشخص مى‏سازد، نازل كرد، كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، كيفر شديدى دارند، و خداوند (براى كيفر بدكاران و كافران لجوج،) توانا و صاحب انتقام است.