واژه" خيل" اسم جمع است و به معنى" اسبها" يا" اسب سواران" هر دو است البته در آيه مورد بحث منظور را از آن همان معنى اول است.
كلمه" مسومه" در اصل به معنى" نشاندار" است و نشان داشتن آن يا به خاطر برازندگى اندام و مشخص بودن چهره و يا به خاطر تعليم و تربيت آنها و آمادگى براى سوارى در ميدان جنگ است.
بنا بر اين آيه مورد بحث به شش چيز از سرمايههاى مهم زندگى كه عبارتاند از: زن، فرزند، پولهاى نقد، مركبهاى ممتاز چهارپايانى كه در دامدارى مورد استفاده هستند (انعام) و زراعتها (حرث) اشاره مىكند كه اركان زندگى مادى انسان را تشكيل مىدهند.
متاع به چيزى مىگويند كه انسان از آن بهرهمند مىشود و حيات دنيا به معنى" زندگى پايين و پست" است بنا بر اين معنى جمله" ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا" چنين مىشود كه اگر كسى تنها به اين امور ششگانه به عنوان هدف نهايى عشق ورزد و از آنها به صورت نردبانى در مسير زندگى انسانى بهره نگيرد چنين كسى تن به زندگى پستى داده.
در حقيقت جمله" الْحَياةِ الدُّنْيا" (زندگى پايين) اشاره به سير تكاملى حيات و زندگى است كه زندگى اين جهان نخستين مرحله آن محسوب مىگردد لذا در پايان آيه اشارهاى اجمالى به آن زندگى عالىتر كه در انتظار بشر مىباشد كرده و مىفرمايد:" وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ"، يعنى سرانجام نيك در نزد خداوند است.
4- همانگونه كه اشاره شد در ميان نعمتهاى مادى زنان را مقدم داشته چرا كه در مقايسه با ديگر نعمتها نقش مهمترى در جلب افكار دنيا پرستان و اقدام آنها بر جنايات هولناك دارد!