تفسیر نمونه جلد 2

در مسير فساد و ويرانگرى.

جالب اين كه در آيه مورد بحث نخستين موضوعى كه ذكر شده است همسران و زنان مى‏باشند و اين همان است كه روانكاوان امروز مى‏گويند" غريزه جنسى از نيرومندترين غرايز انسان است تاريخ معاصر و گذشته نيز تاييد مى‏كند كه سرچشمه بسيارى از حوادث اجتماعى طوفانهاى ناشى از اين غريزه بوده است".

ذكر اين نكته نيز لازم است كه آيه مورد بحث و ساير آيات مشابه آن هيچگاه علاقه معتدل نسبت به زن و فرزندان و اموال و ثروت را نكوهش نمى‏كند، زيرا پيشبرد اهداف معنوى بدون وسايل مادى ممكن نيست به علاوه قانون شريعت هرگز بر ضد قانون خلقت و آفرينش نمى‏تواند باشد، آنچه مورد نكوهش است عشق و علاقه افراطى و به عبارت ديگر" پرستش" اين موضوعات است.

2- منظور از" الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ" و" الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ" چيست؟

واژه" قناطير" جمع" قنطار" به معنى چيز محكم است و سپس به مال زياد گفته شده است و اگر مشاهده مى‏كنيم پل را قنطره و اشخاص باهوش را قنطر مى‏گويند به خاطر استحكام در بنا يا در تفكر آنها است و مقنطره اسم مفعول از همان ماده به معنى مضاعف و مكرر آن مى‏باشد و ذكر اين دو كلمه پشت سر هم براى تاكيد است، شبيه تعبيرى كه در فارسى امروز رايج است كه مى‏گويند:" فلان كس صاحب" آلاف" و" الوف" مى‏باشد يعنى ثروت زيادى دارد.

بعضى براى" قنطار" حد معينى تعيين كرده‏اند و گفته‏اند:" قنطار" هفتاد هزار دينار طلا است، بعضى صد هزار و بعضى دوازده هزار درهم دانسته‏اند و بعضى ديگر،" قنطار" را يك كيسه پر از سكه طلا يا نقره دانسته‏اند.

در روايتى از امام باقر و امام صادق (ع) نقل شده كه قنطار، مقدار طلايى است كه پوست يك گاو را پر كند ولى در حقيقت همه اينها مصداق يك مفهوم وسيع است و آن مال زياد.