سوره البقرة (2): آيات 240 تا 242 - تفسیر نمونه جلد 2

سوره البقرة (2): آيات 240 تا 242

وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً وَصِيَّةً لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْراجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِي ما فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (240) وَ لِلْمُطَلَّقاتِ مَتاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ (241) كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (242)

ترجمه

240- و كسانى كه از شما در آستانه مرگ قرار مى‏گيرند و همسرانى از خود به جا مى‏گذارند. بايد براى همسران خود وصيت كنند كه تا يك سال، آنها را (با پرداختن هزينه زندگى) بهره‏مند سازند، به شرط اينكه آنها (از خانه شوهر) بيرون نروند (و اقدام به ازدواج مجدد نكنند). و اگر بيرون روند، (حقى در هزينه ندارند، ولى) گناهى بر شما نيست نسبت به آنچه در باره خود، به طور شايسته انجام مى‏دهند. و خداوند، توانا و حكيم است.

241- و براى زنان مطلقه، هديه مناسبى لازم است (كه از طرف شوهر، پرداخت گردد) اين، حقى است بر مردان پرهيزكار.

242- اين چنين، خداوند آيات خود را براى شما شرح مى‏دهد، شايد انديشه كنيد!

تفسير: بخش ديگرى از احكام طلاق

‏
در اين آيات بار ديگر به مساله ازدواج و طلاق و امورى در اين رابطه باز مى‏گردد. و نخست در باره شوهرانى سخن مى‏گويد كه در آستانه مرگ قرار گرفته و همسرانى از خود به جاى مى‏گذارند، مى‏فرمايد:" و كسانى كه از شما مى‏ميرند- يعنى در آستانه مرگ قرار مى‏گيرند- و همسرانى از خود باقى مى‏گذارند بايد براى همسران خود وصيت كنند كه تا يك سال آنها را بهره‏مند سازند، و از خانه بيرون‏