سوره البقرة (2): آيه 257 - تفسیر نمونه جلد 2

سوره البقرة (2): آيه 257

اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (257)

ترجمه

257- خداوند، ولى و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده‏اند، آنها را از ظلمتها، به سوى نور بيرون مى‏برد. (اما) كسانى كه كافر شدند، اولياى آنها طاغوتها هستند، كه آنها را از نور، به سوى ظلمتها بيرون مى‏برند، آنها اهل آتش‏اند و هميشه در آن خواهند ماند.

تفسير: نور ايمان و ظلمات كفر

با اشاره‏اى كه در مساله ايمان و كفر و روشن بودن حق از باطل و راه راست از مسير انحرافى در آيه قبل آمده بود در اينجا وضع مؤمنان و كافران را از نظر راهنما و رهبر مشخص مى‏كند، مى‏فرمايد:" خداوند ولى و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده‏اند" (اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا).

و در پرتو اين ولايت و رهبرى" آنها را از ظلمتها به سوى نور خارج مى‏سازد" (يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ).

لغت" ولى" چنان كه بعدا به طور مشروح در ذيل آيه إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ... «1» خواهد آمد در اصل به معنى" نزديكى و عدم جدايى" است به همين جهت به سرپرست و مربى و راهبر" ولى" گفته مى‏شود، به دوستان و رفقاى صميمى نيز اين واژه اطلاق مى‏گردد اما روشن است كه در آيه مورد بحث به معنى اول است و لذا مى‏فرمايد:

1) سوره مائده، آيه 55.