سوره آل‏عمران (3): آيات 52 تا 54 - تفسیر نمونه جلد 2

سوره آل‏عمران (3): آيات 52 تا 54

فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسى‏ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (52) رَبَّنا آمَنَّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ (53) وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ (54)

ترجمه

52- هنگامى كه عيسى از آنان احساس كفر (و مخالفت) كرد، گفت:" كيست كه ياور من به سوى خدا (براى تبليغ آيين او) گردد؟" حواريان [شاگردان مخصوص او] گفتند:" ما ياوران خداييم، به خدا ايمان آورديم، و تو (نيز) گواه باش كه ما اسلام آورده‏ايم.

53- پروردگارا! به آنچه نازل كرده‏اى، ايمان آورديم و از فرستاده (تو) پيروى نموديم، ما را در زمره گواهان بنويس!" 54- و (يهود و دشمنان مسيح، براى نابودى او و آيينش،) نقشه كشيدند، و خداوند (بر حفظ او و آيينش،) چاره‏جويى كرد، و خداوند، بهترين چاره‏جويان است.

تفسير: پايدارى حواريون مسيح (ع)

اين آيات هم چنان بحثهاى مربوط به دعوت مسيح (ع) و سرگذشت زندگى او را ادامه مى‏دهد.

مطابق پيشگويى و بشارت موسى (ع)، جمعيت يهود قبل از آمدن عيسى (ع) منتظر ظهور او بودند اما هنگامى كه ظاهر گشت و منافع نامشروع جمعى از منحرفان بنى اسرائيل به خطر افتاد، تنها گروه محدودى گرد مسيح (ع) را گرفتند، و كسانى كه احتمال مى‏دادند پيروى از آيين او موقعيت و مقام و منافع آنها را به خطر مى‏اندازند، از پذيرفتن آن سرپيچى كردند.