لطفا منتظر باشید ...
آيا اين آيه اشاره به مساله تنازع بقاء دارد؟
در اينجا سؤالى مطرح است و آن اينكه آيا اين آيه اشاره به مساله تنازع بقا كه يكى از اصول چهارگانه فرضيه داروين در مساله تكامل انواع است نمىباشد؟فرضيهاى كه مىگويد بايد جنگ و تنازع همواره در ميان بشر باشد و اگر نباشد ركود و سستى و فساد، همه را فرا خواهد گرفت و نسل بشر به عقب بر خواهد گشت ولى تنازع و جنگ دائمى سبب مىشود كه نيرومندان بمانند و ضعيفان در اين نظام پايمال شوند و از ميان بروند، و به اين ترتيب انتخاب اصلح صورت گيرد.پاسخ
اين تفسير در صورتى امكان دارد كه ما رابطه آيه را به كلى از ما قبل آن قطع كنيم و حتى آيه همانند آن را در سوره حج از نظر دور داريم، ولى با توجه به آنها روشن مىشود كه آيه مورد بحث، ناظر به مبارزه با افراد طغيانگر و ستمكار است كه اگر خداوند از طرق مختلف جلو آنها را نگيرد، تمامى روى زمين به فساد كشيده مىشود، بنا بر اين جنگ را به عنوان يك اصل كلى در زندگى انسانها، مقدس نمىشمرد.به علاوه آنچه به عنوان قانون" تنازع بقاء" گفته مىشود و يادگار اصول چهارگانه" داروين" در مساله تكامل انواع است نه تنها يك قانون مسلم علمى نيست بلكه فرضيهاى است ابطال شده و حتى طرفداران تكامل انواع امروز به هيچ وجه روى اصل تنازع بقاء تكيه نمىكنند و تكامل جانداران را مربوط به مساله" جهش" مىدانند «1».از همه اينها گذشته به فرض اين كه فرضيه تنازع بقاء را يك اصل علمى1) براى توضيح بيشتر به كتاب" آخرين فرضيه تكامل" مراجعه نمائيد.
