سوره آل‏عمران (3): آيات 26 تا 27 - تفسیر نمونه جلد 2

سوره آل‏عمران (3): آيات 26 تا 27

قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (26) تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (27)

ترجمه

26- بگو:" بارالها! مالك حكومتها تويى، به هر كس بخواهى، حكومت مى‏بخشى، و از هر كس بخواهى، حكومت را مى‏گيرى، هر كس را بخواهى، عزت مى‏دهى، و هر كه را بخواهى خوار مى‏كنى. تمام خوبيها به دست توست، تو بر هر چيزى قادرى.

27- شب را در روز داخل مى‏كنى، و روز را در شب، و زنده را از مرده بيرون مى‏آورى، و مرده را از زنده، و به هر كس بخواهى، بدون حساب، روزى مى‏بخشى."

شان نزول

مفسر معروف" طبرسى" در" مجمع البيان" دو شان نزول براى آيه اول ذكر كرده است كه هر دو يك حقيقت را تعقيب مى‏كنند:

1- هنگامى كه پيغمبر اكرم (ص) مكه را فتح نمود، به مسلمانان نويد داد كه به زودى كشور ايران و روم نيز زير پرچم اسلام قرار خواهد گرفت، منافقان كه دلهايشان به نور ايمان روشن نشده بود و روح اسلام را درك نكرده بودند، اين مطلب را اغراق‏آميز تلقى كرده و با تعجب گفتند: محمد (ص) به مدينه و مكه قانع نيست و طمع در فتح ايران و روم دارد در اين هنگام، آيه اول نازل شد.