بودن درون آن مىباشد.
چرا در ميان اوقات شبانه روز تنها به وقت" سحر" اشاره شده است در حالى كه استغفار و بازگشت به سوى خدا در هر حال مطلوب است؟ اين براى آن است كه سحر به خاطر آرامش و سكوت و تعطيل كارهاى مادى و نشاطى كه بعد از استراحت و خواب به انسان دست مىدهد آمادگى بيشترى براى توجه به خداوند به او مىبخشد و اين معنى را به آسانى با تجربه مىتوان دريافت، حتى بسيارى از دانشمندان براى حل مشكلات علمى از آن وقت استفاده مىكردند. زيرا چراغ فكر و روح انسان در آن وقت از هر زمان پرفروغتر و درخشانتر است و از آنجا كه روح عبادت و استغفار توجه و حضور دل مىباشد عبادت و استغفار در چنين ساعتى از همه ساعات گرانبهاتر خواهد بود.