" حواريون" جمع" حوارى" از ماده" حور" به معنى شستن و سفيد كردن است و گاهى به هر چيز سفيد نيز اطلاق مىشود، و لذا غذاهاى سفيد را عرب" حوارى" مىگويد، و حوريان بهشتى را نيز به اين جهت حورى مىگويند كه سفيد پوستاند يا سفيدى چشمانشان درخشنده (و سياهى آن كاملا سياه است).
اما درباره علت نامگذارى شاگردان مسيح (ع) به اين نام، احتمالات متعددى داده شده، ولى آنچه نزديكتر به ذهن مىرسد و در احاديث پيشوايان بزرگ دينى آمده است، اين است كه آنها علاوه بر اينكه قلبى پاك و روحى با صفا داشتند در پاكيزه ساختن و روشن نمودن افكار ديگران و شستشوى مردم از آلودگى و گناه كوشش فراوان داشتند.
در عيون اخبار الرضا از امام على بن موسى الرضا (ع) نقل شده كه از آن حضرت سؤال كردند:" چرا حواريون به اين نام ناميده شدند؟" امام (ع) فرمود:" جمعى از مردم چنين تصور مىكنند كه آنها شغل لباسشويى داشتهاند ولى در نزد ما علت آن اين بوده كه آنها هم خود را از آلودگى به گناه پاك كرده بودند، و هم براى پاك كردن ديگران كوشش داشتند" «1».
قرآن در سوره صف آيه 14 در باره" حواريون" سخن گفته و ايمان آنان را متذكر شده است، ولى از جملههايى كه انجيل در باره" حواريون" دارد استفاده مىشود كه آنان در باره مسيح همگى لغزشهايى داشتهاند.
و در انجيل متى و لوقا باب 6 اسامى حواريون چنين آمده است:
1) تفسير برهان، جلد 1 صفحه 285.