تفسیر نمونه جلد 2

1- پطرس 2- اندرياس 3- يعقوب 4- يوحنا 5- فيلوپس 6- برتولولما 7- توما 8- متى 9- يعقوب ابن حلفا 10- شمعون- ملقب به" غيور" 11- يهودا برادر يعقوب 12- يهوداى اسخريوطى كه به مسيح خيانت كرد.

مفسر معروف مرحوم" طبرسى" در" مجمع البيان" «1» نقل مى‏كند كه" حواريون" به همراه عيسى در سفرها به راه مى‏افتادند و هر گاه تشنه يا گرسنه مى‏شدند به فرمان خداوند غذا و آب براى آنها آماده مى‏شد، آنها اين جريان را افتخار بزرگى براى خود دانستند و از مسيح پرسيدند آيا كسى بالاتر از ما پيدا مى‏شود؟ او گفت: آرى" افضل منكم من يعمل بيده و ياكل من كسبه"" از شما بالاتر كسى است كه زحمت بكشد و از دست رنج خودش بخورد" ... و به دنبال اين جريان آنها به شستشوى لباس و گرفتن اجرت در برابر آن مشغول شدند (و عملا به همه مردم درسى دادند كه كار و كوشش ننگ و عار نيست).

3- منظور از" مكر الهى" چيست؟

" مكر" در لغت عرب با آنچه در فارسى امروز از آن مى‏فهميم تفاوت بسيار دارد" در فارسى امروز مكر" به نقشه‏هاى شيطانى و زيان بخش گفته مى‏شود، در حالى كه در لغت عرب هر نوع چاره‏انديشى را" مكر" مى‏گويند كه گاهى خوب و گاهى زيان‏آور است.

در كتاب مفردات" راغب" مى‏خوانيم: المكر صرف الغير عما يقصده:" مكر اين است كه كسى را از منظورش باز دارند" (اعم از اينكه منظورش خوب باشد يا بد).

در قرآن مجيد نيز گاهى" ماكر" با كلمه" خير" ذكر شده مانند:" وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ" (خداوند بهترين چاره‏جويان است) و گاهى" مكر" با كلمه" سيئ" آمده‏

1) مجمع البيان، جلد 1- 2 صفحه 448.