زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَياةُ الدُّنْيا وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (212)
212- زندگى دنيا براى كافران زينت داده شده است، از اين رو افراد با ايمان را (كه گاهى دستشان تهى است)، مسخره مىكنند، در حالى كه پرهيزكاران در قيامت بالاتر از آنان هستند، (چرا كه ارزشهاى حقيقى در آن جا آشكار مىگردد، و صورت عينى به خود مىگيرد،) و خداوند، هر كس را بخواهد بدون حساب روزى مىدهد.
" ابن عباس" مفسر معروف مىگويد: اين آيه درباره اقليت اشرافى و رؤساى قريش نازل شد كه زندگى بسيار مرفهاى داشتند، و جمعى از مؤمنان ثابت قدم آغاز اسلام همچون عمار و بلال و ... را كه از نظر زندگى مادى فقير و تهيدست بودند به باد استهزاء و مسخره مىگرفتند و مىگفتند اگر پيامبر (ص) شخصيتى داشت و از طرف خدا بود، اشراف و بزرگان از او پيروى مىكردند، آيه فوق نازل شد و به سخنان بى اساس آنها پاسخ داد.
شان نزول بالا كه مىگويد آيه ناظر به اشراف خودخواه قريش است مانع از آن نيست كه يك قاعده كلى و عمومى از آن استفاده كرده يا آن را مكمل آيه پيشين درباره يهود بدانيم. آيه مىگويد:" زندگى دنيا براى كافران زينت داده شده است" (زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الحيوة الدنيا).
لذا از باده غرور سر مست شده" و افراد با ايمان را كه احيانا دستشان تهى