تفسیر نمونه جلد 2

است به باد مسخره مى‏گيرند" (وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا).

اين در حالى است" كه اين افراد با ايمان و تقوا در قيامت برتر از آنها هستند" (آنها در اعلى عليين بهشت‏اند و اينها در دركات جهنم) (وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ).

زيرا در آن جهان مقامات معنوى صورت عينى به خود مى‏گيرد و مؤمنان در درجات بالايى قرار خواهند گرفت، آنها گويى بر فراز آسمانها سير مى‏كنند در حالى كه اينها در اعماق زمين مى‏روند.

و اين جاى تعجب نيست" زيرا خداوند هر كس را بخواهد بى حساب روزى مى‏دهد" (وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ).

اينها در حقيقت بشارت و آرامش است براى مؤمنان فقير و هشدار و تهديدى است براى ثروتمندان مغرور و بى ايمان.

اين احتمال نيز وجود دارد كه جمله اخير اشاره به اين باشد كه خداوند در آينده به مؤمنان روزى بى حساب مى‏دهد همانگونه كه با پيشرفت اسلام اين معنى تحقق يافت.

بى حساب بودن روزى خداوند به افراد با ايمان اشاره به اين است كه هرگز پاداشها و مواهب الهى به اندازه اعمال ما نيست بلكه مطابق كرم و لطف اوست و مى‏دانيم لطف و كرمش حد و حدود ندارد.

نكته

هميشه افراد بى ايمان و دنياپرست كه سخت فريفته زرق و برق دنيا مى‏باشند و افق ديدشان از چهار ديوارى ماده فراتر نمى‏رود امكانات مادى را مقياس ارزيابى همه ارزشها مى‏دانند و به همين دليل در فكر كوتاه و عليل آنها كسانى كه دستشان از ثروت تهى است فاقد شخصيت هستند و لذا آنها را به باد مسخره مى‏گيرند در حالى كه صاحبنظران با ايمان كه بدين مشت خاك نظرى ندارند