نيز ديده ميشود و از اينجا پاسخ سؤال ديگرى روشن ميگردد كه چرا خداوند فرموده: ليزدادوا اثما: (ما مىخواهيم گناهان آنها زياد گردد) زيرا اين اشكال در صورتى است كه" لام" لام علت و هدف باشد، نه لام عاقبت و نتيجه، بنا بر اين معنى آيه چنين ميشود: ما به آنها مهلت ميدهيم كه سرانجام و عاقبت آنها اين است كه پشتشان از بار گناه، سنگين ميگردد، پس آيه فوق، نه تنها دليل بر جبر نيست بلكه دليل بر آزادى اراده است.
ما كانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (179)
179- ممكن نبود كه خداوند مؤمنان را به همان صورت كه شما هستيد واگذارد، مگر آنكه ناپاك را از پاك جدا سازد، و (نيز) ممكن نبود كه خداوند شما را از اسرار نهان آگاه سازد (تا مؤمنان و منافقان را از طريق علم غيب بشناسيد زيرا اين بر خلاف سنت الهى است) ولى خداوند از ميان رسولان خود هر كس را بخواهد برمىگزيند (و قسمتى از اسرار نهان را كه براى مقام رهبرى او لازم است در اختيار او مىگذارد) پس (اكنون كه اين جهان بوته آزمايش پاك و ناپاك است) به خدا و رسولان او ايمان بياوريد و اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد پاداش بزرگى براى شماست.