را كه در معاشرت مسلمانان با كفار قبلا وجود داشت و بخاطر همانها، رفت و آمد با آنان، ميهمانى كردن آنها و يا ميهمان شدن نزد آنان ممنوع بود، مىبايست بر طرف گردد، لذا آيه نازل شد و اعلام داشت امروز كه شما موقعيت خود را تثبيت كردهايد و از خطر آنها بيم نداريد محدوديتهاى مربوط به معاشرت با آنان كم شده است مىتوانيد به ميهمانى آنها برويد و نيز مىتوانيد آنها را ميهمان كنيد و همچنين مىتوانيد از آنها زن بگيريد (هر كدام با شرائطى كه اشاره خواهد شد).
ناگفته نماند كسانى كه اهل كتاب را پاك نمىدانند مىگويند در صورتى مىتوان با آنها هم غذا شد كه غذاى آنها از قبيل غذاهاى غير مرطوب باشد و يا در صورت مرطوب بودن با دست آنها تماس نگرفته باشد و اما آن دسته از محققان كه معتقد به طهارت اهل كتاب هستند، مىگويند هم غذا شدن با آنها در صورتى كه غذايشان از گوشتهاى ذبيحه خودشان تهيه نشده باشد و يقين به نجاست عرضى (نجس شدن با مثل شراب يا آبجو و مانند آنها) نداشته باشيم مىتوان با آنها هم غذا شد.
خلاصه اينكه آيه فوق در اصل ناظر به رفع محدوديتهاى پيشين در باره معاشرت با اهل كتاب است، گواه بر آن اين است كه ميفرمايد:" غذاى شما هم براى آنها حلال است" يعنى ميهمانى كردن آنها بىمانع مىباشد، و نيز بلا فاصله در آيه بعد حكم ازدواج با زنان اهل كتاب را بيان كرده، بديهى است حكومتى مىتواند چنين توسعهاى به اتباع خود بدهد كه بر اوضاع محيط كاملا مسلط گردد، و بيمى از دشمن نداشته باشد، چنين شرائطى در واقع در روز غدير خم و به عقيده بعضى در روز عرفه در حجة الوداع يا بعد از فتح خيبر حاصل گشت، اگر چه روز غدير خم از هر جهت براى اين موضوع مناسبتر بنظر ميرسد.
اشكال ديگرى كه در تفسير" المنار" در باره تفسير آيه فوق آمده است اين است كه مىگويد: كلمه طعام در بسيارى از آيات قرآن به معنى هر گونه