تفسیر نمونه جلد 4
لطفا منتظر باشید ...
در تفسير على بن ابراهيم از امام صادق (ع) نقل شده كه در باره آيه فوق چنين فرمود:عنى بطعامهم هاهنا الحبوب و الفاكهة غير الذبائح التي يذبحون فانهم لا يذكرون اسم اللَّه عليها:" منظور از طعام اهل كتاب حبوبات و ميوهها است، نه ذبيحههاى آنها زيرا آنها هنگام ذبح كردن نام خدا را نمىبرند" «1».و روايات متعدد ديگرى كه در جلد 16 وسائل الشيعه در باب 51 از ابواب اطعمه و اشربه صفحه 371 مذكور است دقت در آيات گذشته نشان مىدهد كه تفسير دوم (تفسير طعام به غير ذبيحه) به حقيقت نزديكتر است، زيرا همانطور كه امام صادق (ع) هم در روايت فوق اشاره فرموده، اهل كتاب غالب شرائط ذبح اسلامى را رعايت نمىكنند، نه نام خدا را مىبرند و نه رو به سوى قبله حيوان را ذبح مىكنند و هم چنين پايبند به رعايت ساير شرائط نيستند چگونه ممكن است در آيات قبل چنين حيوانى صريحا تحريم شده باشد و در اين آيه حلال شمرده شود.در اينجا چند سؤال پيش مىآيد:نخست اينكه اگر منظور از طعام غذاهايى غير از گوشت است اينها كه قبلا حلال بوده است، آيا قبل از نزول آيه خريدن گندم و يا حبوبات ديگر از اهل كتاب مانعى داشته؟ در حالى كه همواره داد و ستد در ميان مسلمانان و آنها وجود داشته است؟پاسخ اين سؤال با توجه به يك نكته اساسى در تفسير آيه روشن مىشود و آن اينكه آيه در زمانى نازل شد كه اسلام بر شبه جزيره عربستان مسلط شده بود و موجوديت و حضور خود را در سراسر شبه جزيره اثبات كرده بود، بطورى كه دشمنان اسلام از شكست مسلمين مايوس بودند، در اينجا محدويتهايى
