اعتدال در استفاده از گوشت - تفسیر نمونه جلد 4

سهمى از گوشت بر مى‏داشت، و چيزى در برابر آن نمى‏پرداخت، ولى آن سه نفر كه تيرهاى بازنده را دريافت داشته بودند، بايد هر كدام يك سوم قيمت حيوان را بپردازند، بدون اينكه سهمى از گوشت داشته باشند، اين چوبه‏هاى تير را" ازلام" جمع" زلم" (بر وزن قلم) ميناميدند، اسلام خوردن اين گوشتها را تحريم كرد، نه بخاطر اينكه اصل گوشت حرام بوده باشد بلكه بخاطر اينكه جنبه قمار و بخت‏آزمايى دارد و مى‏فرمايد: (وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ).

روشن است كه تحريم قمار و مانند آن اختصاص به گوشت حيوانات ندارد، بلكه در هر چيز انجام گيرد ممنوع است و تمام زيانهاى" فعاليتهاى حساب نشده اجتماعى" و برنامه‏هاى خرافى در آن جمع ميباشد.

و در پايان براى تاكيد بيشتر روى تحريم آنها مى‏فرمايد:" تمام اين اعمال فسق است و خروج از اطاعت پروردگار" (ذلِكُمْ فِسْقٌ) «1».

اعتدال در استفاده از گوشت

‏
آنچه از مجموع بحثهاى فوق و ساير منابع اسلامى استفاده مى‏شود اين است كه روش اسلام در مورد بهره‏بردارى از گوشتها- همانند ساير دستورهايش يك روش كاملا اعتدالى را در پيش گرفته، يعنى نه همانند مردم زمان جاهليت كه از گوشت سوسمار و مردار و خون و امثال آن مى‏خوردند، و يا همانند بسيارى از غربيهاى امروز كه حتى از خوردن گوشت خرچنگ و كرمها چشم‏پوشى نمى‏كنند، و نه مانند هندوها كه مطلقا خوردن گوشت را ممنوع مى‏دانند، بلكه گوشت حيواناتى كه داراى تغذيه پاك بوده و مورد تنفر

(1) اگر چه ذلكم اسم اشاره مفرد است كه با خطاب جمع همراه شده و قاعدة بايد به مفرد برگردد ولى مى‏دانيم كه اشاره مفرد نسبت به مجموعه‏اى كه به منزله واحدى فرض شده‏اند اشكالى ندارد.