سوره النساء (4): آيات 148 تا 149 - تفسیر نمونه جلد 4

بكار گيريد و از آن سوء استفاده نكنيد، بدون شك كمترين مجازاتى دامن شما را نخواهد گرفت.

و براى تاكيد اين موضوع اضافه مى‏كند:" خداوند هم از اعمال و نيات شما آگاه است و هم در برابر اعمال نيك شما شاكر و پاداش دهنده است".

(وَ كانَ اللَّهُ شاكِراً عَلِيماً).

در آيه فوق موضوع" شكرگزارى" مقدم بر" ايمان" داشته شده است و اين به خاطر آن است كه تا انسان نعمتها و مواهب او را نشناسد و به مقام شكرگزارى نرسد، نميتواند خود او را بشناسد چه اينكه نعمتهاى او وسيله‏اى هستند براى شناسايى- در كتب عقائد اسلامى نيز در بحث لزوم شناسايى خدا (وجوب معرفة اللَّه) جمعى از محققان از طريق" وجوب شكر منعم" استدلال ميكنند و مساله وجوب فطرى شكرگزارى را در برابر" نعمت بخش" طريقى براى لزوم شناسايى او قرار ميدهند (دقت كنيد).

سوره النساء (4): آيات 148 تا 149

لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللَّهُ سَمِيعاً عَلِيماً (148) إِنْ تُبْدُوا خَيْراً أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا قَدِيراً (149)

ترجمه

148- خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود بديها را اظهار كند مگر آن كسى كه مورد ستم واقع شده باشد، خداوند شنوا و دانا است.

149- (اما) اگر نيكيها را آشكار يا مخفى سازيد و يا از بديها گذشت نمائيد (مجاز خواهيد بود) خداوند بخشنده و توانا است (و با اينكه قادر بر انتقام است.

عفو و گذشت مى‏كند).