تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 8 -صفحه : 401/ 20
نمايش فراداده

(أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِداً فِيها).

سپس براى تاكيد اضافه مى‏كند" اين رسوايى و ذلت بزرگى است" (ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ).

" يحادد" از ماده" محادة" و از ريشه" حد" است كه به معنى طرف و نهايت چيزى مى‏باشد، و از آنجا كه افراد دشمن و مخالف در طرف مقابل قرار مى‏گيرند، اين ماده (محادة) به معنى عداوت و دشمنى نيز آمده است، همانگونه كه در گفتگوهاى روزمره كلمه" طرفيت" را به معنى" مخالفت و دشمنى" به كار مى‏بريم.