امتزاج معمولا در مايعات گفته مى‏شود) بنا بر اين معنى جمله چنين مى‏شود كه بوسيله آب باران، گياهان از هر قسم به هم مى‏آميزند، گياهانى كه بدرد انسان مى‏خورد يا مورد استفاده حيوانات است. «1».

جمله فوق اشاره ضمنى به اين حقيقت نيز مى‏كند كه خداوند از آب باران كه يك نوع و يك حقيقت بيشتر ندارد انواع و اقسام گياهانى را مى‏روياند كه نيازمنديهاى مختلف انسانها و حيوانات را با مواد غذايى گوناگونشان تامين مى‏كنند.

[سوره يونس (10): آيات 26 تا 27]

لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى‏ وَ زِيادَةٌ وَ لا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (26) وَ الَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئاتِ جَزاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِها وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ما لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ كَأَنَّما أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعاً مِنَ اللَّيْلِ مُظْلِماً أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (27)

ترجمه:

26- كسانى كه نيكى كردند، پاداش نيك و زياده بر آن دارند و تاريكى و ذلت چهره‏هايشان را نمى‏پوشاند آنها ياران بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند.

27- اما كسانى كه مرتكب گناهان شدند جزاى بدى بمقدار آن دارند و ذلت و خوارى چهره آنها را مى‏پوشاند و هيچ چيز نمى‏تواند آنها را از (مجازات) خدا نگهدارد، (چهره‏هاشان آن چنان تاريك است كه) گويى پاره‏هايى از شب تاريك صورت آنها را پوشانده، آنها ياران آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند.

(1) از آنچه در بالا گفته شد روشن مى‏شود كه باء در" به" به معنى سببيت است، ولى بعضى احتمال داده‏اند، كه به معنى" مع" بوده باشد يعنى آبى از آسمان نازل مى‏شود با گياهان مخلوط مى‏گردد، و آنها را رشد و نمو مى‏دهد، ولى اين احتمال دوم با ذيل آيه كه مى‏گويد" مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ" سازگار نيست، زيرا ظاهر اين جمله آنست كه اختلاط در ميان انواع گياهان منظور بوده است، نه اختلاط آب و گياه. (دقت كنيد)