داده است مىآزمايد و نتيجه بلكه خود آن را مىبيند" چه عبادت كنندگان و چه معبودهاى گمراهى كه مردم را به عبادت خويش دعوت كردند، چه مشركان و چه مؤمنان از هر گروه و از هر قبيل (هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ).
" و در آن روز همگى به سوى اللَّه كه مولى و سرپرست حقيقى آنان است باز مىگردند" و دادگاه محشر نشان مىدهد كه تنها حكومت به فرمان او است (وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ).
" و سرانجام تمام بتها و معبودهاى ساختگى كه به دروغ آنها را شريك خدا قرار داده بودند، گم و محو و نابود مىشوند (وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ).
چرا كه آنجا عرصه ظهور و بروز تمام اسرار مكتوم بندگان است و هيچ حقيقتى نمىماند مگر اينكه خود را آشكار مىسازد اصولا در آنجا موقفها و مقاماتى است كه نه نياز به سؤال دارد، نه جدال و گفتگو، بلكه تنها وضع حال حكايت از همه چيز مىكند و نيازى به مقال نيست!