و احترامى است كه خدا براى اين گروه قائل است كه از پيش اين مواهب را براى آنان آماده كرده است.
وَ جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (90)
90- و معذوران از اعراب (نزد تو) آمدند كه به آنها اجازه (تخلف از جهاد) داده شود، اما آنها كه به خدا و پيامبرش دروغ گفتند (بدون هيچ عذرى در خانه خود) نشستند، به زودى كسانى را كه از آنها كافر شدند (و معذور نبودند) عذاب دردناكى خواهد رسيد.
در اين آيه به تناسب بحثهاى گذشته، پيرامون منافقان بهانه جو و عذرتراش اشاره به وضع دو گروه از تخلف كنندگان از جهاد شده است: نخست آن دسته كه واقعا معذور بودهاند.
و ديگر گروهى كه بدون عذر و به عنوان سركشى و عصيان سر از انجام اين وظيفه بزرگ باز زدند.
نخست مىگويد:" گروهى از اعراب باديهنشين كه از شركت در ميدان جهاد معذور بودند نزد تو آمدهاند تا به آنها اجازه داده شود و معاف گردند" (وَ جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ).
و در مقابل،" كسانى كه به خدا و پيامبر دروغ گفتند، بدون هيچ عذرى در خانه خود نشستند" و به ميدان نرفتند (وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ).
در پايان آيه، گروه دوم را شديدا تهديد كرده، مىگويد:" به زودى آن