توطئهها را به صورت مرموزى به يكديگر برسانند، تا كسى از راز آنها آگاه نشود.
لذا قرآن بلافاصله اضافه مىكند" آگاه باشيد آنها هنگامى كه خود را در جامههاشان پنهان مىدارند پروردگار پنهان و آشكار آنان را مىداند" (أَلا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيابَهُمْ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ).
" چرا كه او از اسرار درون سينهها آگاه است" (إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ).
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ (6)
6- هيچ جنبندهاى در زمين نيست مگر اينكه روزى او بر خدا است، او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را مىداند، همه اينها در كتاب آشكارى (لوح محفوظ علم خداوند) ثبت است.
در آخرين آيهاى كه گذشت اشارهاى به وسعت علم پروردگار و احاطه او به اسرار نهان و آشكار شده بود، آيه مورد بحث در حقيقت دليلى براى آن محسوب مىشود، چرا كه از روزى دادن خداوند به همه موجودات سخن مىگويد، همان كارى كه بدون احاطه علمى كامل به همه جهان امكان پذير نيست! نخست مىگويد:" هيچ دابهاى در روى زمين نيست مگر اينكه رزق و روزى آن بر خدا است، و قرارگاه او را مىداند، و از نقاطى كه از قرارگاهش به آن منتقل مىشود (نيز) با خبر است" و در هر جا باشد روزيش را به او مىرساند