تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 9 -صفحه : 440/ 173
نمايش فراداده

به خاطر پيرى تعجب كرد.

به علاوه از نظر روانى نيز ساره شايد بى‏ميل نبود، كه تنها گناه را به گردن نگيرد!.

به هر حال رسولان پروردگار فورا او را از اين تعجب در آوردند، و سوابق نعمتهاى فوق العاده الهى را بر اين خانواده و نجات معجزه‏آسايشان را از چنگال حوادث يادآور شدند و به او" گفتند:" آيا از فرمان خداوند تعجب مى‏كنى؟" (قالُوا أَ تَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ).

در حالى كه" رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت بوده و هست" (رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ).

همان خدايى كه ابراهيم را از چنگال نمرود ستمگر رهايى بخشيد، و در دل آتش سالم نگاه داشت، همان خدايى كه ابراهيم قهرمان بت شكن را كه يك تنه بر همه طاغوتها تاخت قدرت و استقامت و بينش داد «1» اين رحمت و بركت الهى تنها آن روز و آن زمان نبود بلكه در اين خاندان هم چنان ادامه داشته و دارد، چه بركتى بالاتر از وجود پيامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) كه در اين خاندان آشكار شده‏اند.

بعضى از مفسران با اين آيه استدلال كرده‏اند كه همسر انسان نيز در عنوان اهل البيت وارد است، و اين عنوان مخصوص به فرزندان و پدر و مادر نيست، البته اين استدلال صحيح است، و حتى اگر اين آيه هم نبود، از نظر محتواى كلمه اهل اين معنى درست است، اما هيچ مانعى ندارد كسانى جزء اهل بيت پيامبرى همچون پيامبر اسلام باشند و بر اثر جدا كردن مكتب خود از نظر معنوى‏

(1) جمله رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ ممكن است جمله خبريه باشد و در مقام حال، و نيز ممكن است جنبه دعا داشته باشد، ولى احتمال اول نزديكتر بنظر مى‏رسد.