اين سخن على (ع) نيز تاكيد مجددى است بر اختيارى بودن سعادت و شقاوت و بعضى از اسباب مهم اين دو را بيان مىكند.
3- پيامبر اسلام (ص) مىفرمايد:
اربع من اسباب السعادة و اربع من الشقاوة فا لا ربع التي من السعادة المرأة الصالحة و المسكن الواسع، و الجار الصالح، و المركب البهئ و الاربع التي من الشقاوة الجار السوء و المرأة السوء و المسكن الضيق و المركب السوء «1».
" چهار چيز است كه از اسباب سعادت و چهار چيز است از اسباب شقاوت است:
اما آن چهار چيز كه از اسباب سعادت است: همسر صالح، خانه وسيع، همسايه شايسته و مركب خوب است.
و چهار چيز كه از اسباب شقاوت است: همسايه بد و همسر بد و خانه تنگ و مركب بد است.
با توجه به اينكه اين چهار موضوع در زندگى مادى و معنوى هر كس نقش مؤثرى دارد و از عوامل پيروزى يا شكست مىتواند باشد، وسعت مفهوم سعادت و شقاوت در منطق اسلام روشن مىشود.
يك همسر خوب انسان را به انواع نيكيها تشويق مىكند، يك خانه وسيع روح و فكر انسان را آرامش مىبخشد، و آماده فعاليت بيشتر مىنمايد، همسايه بد بلا آفرين و همسايه خوب كمك مؤثرى به آسايش و حتى پيشرفت هدفهاى انسان مىكند، يك مركب بدردخور براى رسيدن به كارها و وظائف اجتماعى عامل مؤثرى است، در حالى كه مركب قراضه و زوار در رفته يك عامل عقب ماندگى است، چرا كه كمتر مىتواند صاحبش را به مقصد برساند.
4- و نيز از پيامبر (ص) اين حديث نقل شده است:
(1) مكارم الاخلاق صفحه 65.