لطفا منتظر باشید ...
[چند حديث از پيشوايان در باره سعادت و شقاوت]
به عنوان نمونه به چند حديث پر معنى زير توجه فرمائيد:1- امام صادق (ع) از جدش امير مؤمنان على (ع) چنين نقل مىكند:حقيقة السعادة ان يختم للرجل عمله بالسعادة و حقيقة الشقاوة ان يختم للمرء عمله بالشقاوة :" حقيقت سعادت اين است كه آخرين مرحله زندگى انسان با عمل سعادتمندانهاى پايان پذيرد و حقيقت شقاوت اين است كه آخرين مرحله عمر با عمل شقاوتمندانهاى خاتمه يابد" «1».اين روايت با صراحت مىگويد مرحله نهايى عمر انسان و اعمال او در اين مرحله بيانگر سعادت و شقاوت او است و به اين ترتيب سعادت و شقاوت ذاتى را به كلى نفى مىكند و انسان را در گرو اعمالش مىگذارد و راه بازگشت را در تمام مراحل تا پايان عمر براى او باز مىداند.2- در حديث ديگرى از على (ع) مىخوانيم:السعيد من وعظ بغيره و الشقى من انخدع لهواه و غروره:" سعادتمند كسى است كه از سرنوشت ديگران پند گيرد و شقاوتمند كسى است كه فريب هواى نفس و غرورش را بخورد" «2».
(1) تفسير نور الثقلين جلد 2 صفحه 398.(2) نهج البلاغه صبحى صالح خطبه 86.
