[سوره هود (11): آيات 8 تا 11] - تفسیر نمونه جلد 9

[سوره هود (11): آيات 8 تا 11]

وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ أَلا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (8) وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْناها مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤُسٌ كَفُورٌ (9) وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (10) إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ (11)

ترجمه:

8- و اگر مجازات را تا زمان محدود از آنها به تاخير اندازيم (از روى استهزا) مى‏گويند چه چيز مانع آن شده؟! آگاه باشيد آن روز كه به سراغشان مى‏آيد هيچ چيز مانع آن نخواهد بود و آنچه را مسخره مى‏كردند دامنشان را مى‏گيرد! 9- و اگر به انسان نعمتى بچشانيم سپس از او بگيريم بسيار نوميد و ناسپاس خواهد بود.

10- و اگر نعمتهايى پس از شدت و ناراحتى به او برسانيم مى‏گويد مشكلات از من بر طرف شد و ديگر باز نخواهد گشت و غرق شادى و غفلت و فخر فروشى مى‏شود.

11- مگر آنها كه (در سايه ايمان راستين) صبر و استقامت ورزيدند و عمل صالح انجام دادند، كه براى آنها آمرزش و اجر بزرگى است.

تفسير: مؤمنان پر ظرفيت و افراد بى‏ايمان كم ظرفيتند

در اين آيات- به تناسب بحثى كه در باره افراد بى‏ايمان گذشت- گوشه‏هايى از حالات روانى و نقاط ضعف اخلاقى اين گونه افراد تشريح شده، همان نقاط ضعفى كه انسان را به راههاى تاريك و فساد مى‏كشاند.