66- هنگامى كه فرمان ما (دائر به مجازات اين قوم) فرا رسيد صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمت خود (از آن عذاب) و از رسوايى آن روز رهايى بخشيديم چرا كه پروردگارت قوى و شكست ناپذير است.67- و آنها را كه ستم كرده بودند صيحه (آسمانى) فرو گرفت و در خانههايشان به روى افتادند و مردند! 68- آن چنان كه گويى هرگز ساكن آن ديار نبودند بدانيد قوم ثمود پروردگارشان را انكار كردند دور باد قوم ثمود (از رحمت پروردگار!).