لطفا منتظر باشید ...
ب: مجازات با طوفان چرا؟
- درست است كه يك قوم و ملت فاسد بايد نابود شوند و وسيله نابودى آنها هر چه باشد تفاوت نمىكند، ولى دقت در آيات قرآن نشان مىدهد كه بالآخره تناسبى ميان نحوه مجازاتها و گناهان اقوام بوده و هست (دقت كنيد).فرعون تكيه گاه قدرتش را رود" عظيم نيل" و آبهاى پر بركت آن قرار داده بود و جالب اينكه نابودى او هم بوسيله همان شد! نمرود متكى به لشكر عظيمش بود و چنان كه مىدانيم لشكر كوچكى از حشرات او و يارانش را شكست داد! قوم نوح جمعيت كشاورز و دامدار بودند و چنين جمعيتى همه چيز خود را از دانههاى حياتبخش باران مىداند، اما سرانجام همين باران آنها را از بين برد.و از اينجا به خوبى روشن مىشود كه چقدر برنامههاى الهى حساب شده است و اگر مىبينيم انسانهاى طغيانگر عصر ما در جنگهاى جهانى اول و دوم بوسيله مدرنترين سلاحهايشان درهم كوبيده شدند، نبايد مايه تعجب ما باشد چرا كه همين صنايع پيشرفته بود كه تكيه گاه آنها در استعمار و استثمار خلقهاى مستضعف جهان محسوب مىشد!ج: نام خدا در هر حال و در همه جا
- در آيات بالا خوانديم نوح به يارانش دستور مىدهد كه نام خدا را به هنگام حركت و توقف كشتى فراموش نكنند، همه چيز به نام او، و به ياد او، و با استمداد از ذات پاك او بايد باشد، هر حركتى، هر توقفى، در حال آرامش و در حال طوفان، همه بايد با نام او آغاز شود چرا كه هر كار بىنام او شروع شود" ابتر و بريده دم" خواهد بود.همانگونه كه در حديث معروفى از پيامبر (ص) نقل شده استكل امر ذى بال لم يذكر فيه بسم اللَّه فهو ابتر
" هر كار مهمى كه نام خدا در آن برده نشود نافرجام
