[سوره هود (11): آيات 62 تا 65] - تفسیر نمونه جلد 9

[سوره هود (11): آيات 62 تا 65]

قالُوا يا صالِحُ قَدْ كُنْتَ فِينا مَرْجُوًّا قَبْلَ هذا أَ تَنْهانا أَنْ نَعْبُدَ ما يَعْبُدُ آباؤُنا وَ إِنَّنا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (62) قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلى‏ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ آتانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَما تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ (63) وَ يا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ قَرِيبٌ (64) فَعَقَرُوها فَقالَ تَمَتَّعُوا فِي دارِكُمْ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ ذلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)

ترجمه:

62- گفتند اى صالح! تو پيش از اين مايه اميد ما بودى! آيا ما را از پرستش آنچه پدرانمان مى‏پرستيدند نهى مى‏كنى؟ و ما در مورد آنچه ما را به سوى آن دعوت مى‏كنى در شك و ترديد هستيم.

63- گفت: اى قوم من! آيا اگر من دليل آشكارى از پروردگارم داشته باشم و رحمت او به سراغ من آمده باشد (مى‏توانم از ابلاغ رسالت او سرپيچى كنم) اگر من نافرمانى او كنم چه كسى مى‏تواند مرا در برابر وى يارى دهد؟ بنا بر اين (سخنان) شما چيزى جز اطمينان به زيانكار بودنتان بر من نمى‏افزايد.

64- اى قوم من! اين ناقه خداوند است كه براى شما دليل و نشانه‏اى است بگذاريد در زمين خدا به چرا مشغول شود و هيچگونه آزارى به آن نرسانيد كه بزودى عذاب خدا شما را فرو خواهد گرفت.

65- (اما) آنها آن را از پاى در آوردند و او به آنها گفت (مهلت شما تمام شده) سه روز در خانه‏هاتان متمتع گرديد (و بعد از آن عذاب الهى فرا خواهد رسيد) اين وعده‏اى است كه دروغ نخواهد بود.

تفسير:

اكنون ببينيم مخالفان صالح در مقابل منطق زنده و حق طلبانه او چه‏