[سوره هود (11): آيه 6] - تفسیر نمونه جلد 9

توطئه‏ها را به صورت مرموزى به يكديگر برسانند، تا كسى از راز آنها آگاه نشود.

لذا قرآن بلافاصله اضافه مى‏كند" آگاه باشيد آنها هنگامى كه خود را در جامه‏هاشان پنهان مى‏دارند پروردگار پنهان و آشكار آنان را مى‏داند" (أَلا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيابَهُمْ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ).

" چرا كه او از اسرار درون سينه‏ها آگاه است" (إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ).

[سوره هود (11): آيه 6]

وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ (6)

ترجمه:

6- هيچ جنبنده‏اى در زمين نيست مگر اينكه روزى او بر خدا است، او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را مى‏داند، همه اينها در كتاب آشكارى (لوح محفوظ علم خداوند) ثبت است.

تفسير: همه ميهمان اويند!

در آخرين آيه‏اى كه گذشت اشاره‏اى به وسعت علم پروردگار و احاطه او به اسرار نهان و آشكار شده بود، آيه مورد بحث در حقيقت دليلى براى آن محسوب مى‏شود، چرا كه از روزى دادن خداوند به همه موجودات سخن مى‏گويد، همان كارى كه بدون احاطه علمى كامل به همه جهان امكان پذير نيست! نخست مى‏گويد:" هيچ دابه‏اى در روى زمين نيست مگر اينكه رزق و روزى آن بر خدا است، و قرارگاه او را مى‏داند، و از نقاطى كه از قرارگاهش به آن منتقل مى‏شود (نيز) با خبر است" و در هر جا باشد روزيش را به او مى‏رساند