گفته مىشود، تا اگر كمترين آمادگى براى پذيرش حق دارند، تحت تاثير قرار گيرند.
دقت كنيد: مىگويد:" من چنين ماموريت يافتهام و من چنين نهى شدهام" يعنى شما خودتان حساب خويش را برسيد، بىآنكه حس لجاجتشان را تحريك كند.
آخرين سخن در باره آيات فوق اينكه در سه آيه پشت سر هم توصيف خداوند به" رب العالمين" تكرار شده است.
نخست مىگويد فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ.
بعد مىگويد الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.
و سپس مىفرمايد: أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِينَ.
يك نوع ترتيب منطقى در ميان آنها مشاهده مىشود زيرا نخست سخن از جاويدان و پربركت بودن خدا است، سپس از اختصاص هر گونه حمد و ستايش به ذات پاك او، و سرانجام انحصار عبوديت و پرستش در ذات مقدسش.